ла́зеншчык, ‑а, м.

Работнік лазні, які абслугоўвае наведвальнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ламу́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ламутаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапа́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лапаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларо́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ларка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласасі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ласасіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латако́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лафе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лафета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаша́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лашака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́жбішчны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лежбішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)