перцэпіе́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Спец. Чалавек, які успрымае мысленныя сігналы, што пасылаюцца пры правядзенні тэлепатычных доследаў іншым чалавекам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перцэ́пцыя, ‑і, ж.
Спец. Успрыманне, непасрэднае адлюстраванне аб’ектыўнай рэальнасці ў той момант, калі яна дзейнічае на нашы органы пачуццяў.
[Лац. perceptio — разуменне, пазнаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
планта́ж, ‑у, м.
Спец. Глыбокая апрацоўка глебы спецыяльнымі плугамі, якая праводзіцца галоўным чынам пры закладцы вінаграднікаў і пладовых садоў.
[Фр. plantage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінагра́ма, ‑ы, ж.
Спец. Зарэгістраваны на кінаплёнцы паслядоўны рад якіх‑н. дзеянняў, рухаў і пад. Кінаграма тэхнікі кідання дыска.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
проціззя́нне, ‑я, н.
Спец. Невялікая светлая пляма авальнай формы, якая з’яўляецца ноччу на небе ў месцы, дыяметральна процілеглым сонцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
про́шывень, ‑шыўня, м.
Спец. Інструмент у выглядзе ўсечанага конуса для праціскання адтулін або паглыбленняў пры коўцы і штампоўцы металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэс-парашо́к, ‑шку, м.
Спец. Раздробненая пластмаса, з якой пад вялікім ціскам вырабляюць розныя прадметы. Гузікі з прэс-парашку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пунсо́н, ‑а, м.
Спец. Металічны брусок або пласцінка з рэльефным адбіткам літары або знака, якія выкарыстоўваюцца для выціскання матрыцы.
[Фр. poinçon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуцепад’ёмнік, ‑а, м.
Спец. Перасоўная машына або спецыяльнае ўстройства для пад’ёму рэйкашпальнай рашоткі пры рамонце чыгуначнай ці трамвайнай каляі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́стры, ‑аў; адз. няма.
Спец. Пляцоўкі, звычайна крацістыя, якія робяцца над палубай судна для шлюпак, катэраў, баркасаў і пад.
[Гал. rooster — рашотка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)