Verbum

сталагмі́т, -а, М -мі́це, мн. -ы, -аў, м.

Вапняковае ўтварэнне на дне пячор, якое ўзнікае пры падзенні зверху капель вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам, і мае выгляд стаячага ледзяша.

|| прым. сталагмі́тавы, -ая, -ае.

сталакты́т, -а, М -ты́це, мн. -ы, -аў, м.

Вапняковае ўтварэнне на столі і сценах пячор у выглядзе ледзяша, якое ўзнікае ад прасочвання і выпарэння вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам.

|| прым. сталакты́тавы, -ая, -ае.

субкульту́ра, -ы, ж.

Сукупнасць разнастайных поглядаў, маральных установак, стэрэатыпаў паводзін, якія звычайна супрацьстаяць прызнаным грамадскім нормам і характэрныя для нефармальных маладзёжных аб’яднанняў або іншых сацыяльных груп.

Сімвалы субкультур.

|| прым. субкульту́рны, -ая, -ае.

Субкультурнае асяроддзе.

сюжэ́т, -а, М -жэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Сукупнасць звязаных між сабой дзеянняў, падзей, характараў і лёсаў герояў, у якіх раскрываецца асноўны змест мастацкага твора.

Заблытаны с.

|| прым. сюжэ́тны, -ая, -ае.

Сюжэтныя лініі аповесці.

таблі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Звесткі аб чым-н., размешчаныя па графах у пэўным парадку.

Запоўніць табліцу.

Т. множання.

|| памянш. таблі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. таблі́чны, -ая, -ае.

тайні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Месца для хавання чаго-н.

Хаваць пісталет у тайніку.

2. перан. Самае запаветнае, патаемнае месца чаго-н.

У тайніках душы.

|| прым. тайніко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

траекто́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Лінія, якую апісвае ў прасторы якое-н. цела або пункт у працэсе руху.

Т. палёту метэарыта.

2. Лінія палёту снарада, ракеты або кулі.

|| прым. траекто́рны, -ая, -ае.

транзі́т, -у, М -зі́це, м.

1. Правоз тавараў ці пасажыраў з аднаго пункта ў іншы цераз прамежкавыя пункты.

2. Перавозка грузаў без перагрузак на прамежкавых станцыях.

|| прым. транзі́тны, -ая, -ае.

Т. груз.

Т. цягнік.

трум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца паміж палубай і днішчам судна, прызначанае для ўстаноўкі механізмаў, размяшчэння розных грузаў.

2. Памяшканне пад сцэнай у тэатры.

|| прым. тру́мавы, -ая, -ае і тру́мны, -ая, -ае.

уверцю́ра, -ы, мн. -ы, -цю́р, ж.

1. Музычны ўступ да оперы, балета, драмы і пад.

Оперная ў.

2. Музычны твор, які складаецца з адной часткі і адносіцца да праграмнай музыкі.

|| прым. уверцю́рны, -ая, -ае.