адзаві́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адзавізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́тчык, ‑а, м.

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адміралце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да адміралцейства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднафа́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адну фазу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднашлю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аднашлюбнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абадко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абадка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абазі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абазінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абара́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абаранка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́лісты, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка абвальваецца. Абвалісты бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аберацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аберацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)