зарубцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які зажыў, зарубцаваўся. Зарубцаваная рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заску́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за скурай; падскурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшлаго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абшлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аванпо́стны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненні да аванпоста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агіта́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да агітатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аглу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў глухім. Аглухлы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграмеліярацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аграмеліярацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адама́шнік, ‑а, м.

Ткач, які вытыкае адамашкавыя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аданталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аданталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які адгарэў, перагарэўшы адваліўся, адпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)