асе́ласць, ‑і,
Уласцівасць аселага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асе́ласць, ‑і,
Уласцівасць аселага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астракі́зм, ‑у,
1. У Старажытнай Грэцыі — выгнанне небяспечных
2.
[Грэч. ostrakisnos, ад ostrakon — чарапок.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балотаўтвара́льны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з утварэннем балот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бары́т, ‑ту,
Мінерал белага або шэрага колеру крышталічнай будовы, які выкарыстоўваецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
газасхо́вішча 1, ‑а,
Спецыяльнае памяшканне, дзе могуць схавацца людзі ў час газавай атакі.
газасхо́вішча 2, ‑а,
Збудаванне
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
газіфіка́цыя, ‑і,
1. Ператварэнне цвёрдага ці вадкага паліва ў гаручы газ.
2. Забеспячэнне прадпрыемстваў, кватэр і пад. газам
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарба́рны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з апрацоўкай і вырабам шнур, прызначаны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыспазі́цыя, ‑і,
1. План размяшчэння войск, флоту
2. У 18–19 стст. — пісьмовы загад войскам на бой або на марш.
[Лац. dispositio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жало́нка, ‑і,
Цыліндрычная пасудзіна, якая прымяняецца пры бурэнні і эксплуатацыі свідравін
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазямлі́ць, ‑зямлю, ‑земліш, ‑земліць;
Злучыць электрычную машыну, прыладу, радыёпрыёмнік і інш. з зямлёй
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)