Verbum

вогнепакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які пакланяецца агню як бажаству.

|| ж. вогнепакло́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. вогнепакло́нніцкі, -ая, -ае.

аферы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца аферамі, прайдзісвет.

|| ж. аферы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

агаро́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца агародніцтвам; гаспадар агарода.

|| ж. агаро́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. агаро́дніцкі, -ая, -ае.

аптымі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, поўны аптымізму; проціл. песіміст.

|| ж. аптымі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

абмежава́ны, -ая, -ае.

1. Нязначны, невялікі.

Абмежаваныя грашовыя сродкі.

2. перан. Пра чалавека: неразвіты, недалёкі, адсталы.

А. чалавек.

|| наз. абмежава́насць, -і, ж.

уні́жаны, -ая, -ае.

Такі, якога ўнізілі, які зведаў на сабе ўніжэнне або выражае ўніжэнне.

У. чалавек.

У. выгляд.

|| наз. уні́жанасць, -і, ж.

плятка́р, плеткара́, мн. плеткары́, плеткаро́ў, м.

Чалавек, які пляткарыць.

|| ж. плятка́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. плятка́рскі, -ая, -ае.

саслужы́вец, -жы́ўца, мн. -жы́ўцы, -жы́ўцаў, м.

Чалавек, які працуе, служыць з кім-н. у адным месцы.

|| ж. саслужы́віца, -ы, мн. -ы, -віц.

скна́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, скнар (разм.).

Вельмі скупы чалавек.

скупе́ча, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -пе́ч (разм., неадабр.).

Скупы чалавек.