адгарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які адгарэў, перагарэўшы адваліўся, адпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзаві́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адзавізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́тчык, ‑а, м.

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адміралце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да адміралцейства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднафа́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адну фазу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднашлю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аднашлюбнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які адмёр, высах. Адсохлая галінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстая́лы, ‑ая, ‑ае.

Які адстаяўся, усталяваны. Адстаялы побыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчапны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, які можа быць адчэплены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыге́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адыгейцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)