гу́тнік, ‑а, м.

Рабочы, які працаваў на гуце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагераты́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дагератыпіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дактара́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дактаранта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зата́ктавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да затакта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затану́лы, ‑ая, ‑ае.

Які затануў, патануў. Затанулая лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжазда́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да збожжаздачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжафура́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да збожжафуражу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да звана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зга́слы, ‑ая, ‑ае.

Які згас; пагаслы. Згаслае вогнішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́рклы, ‑ая, ‑ае.

Які згорк; прагорклы. Згорклы тварог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)