смычко́вы, ‑ая, ‑ае.
Такі, на якім іграюць пры дапамозе смычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смычко́вы, ‑ая, ‑ае.
Такі, на якім іграюць пры дапамозе смычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
снегазатрыма́нне, ‑я,
Штучнае затрыманне снегу на палях
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спавяда́льня, ‑і,
Памяшканне ў каталіцкай царкве
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцёкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які сцякае куды‑н.
2. Які мае сцёк (пра вадаёмы).
3. Прызначаны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і сёрбаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыката́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з вытворчасцю трыкатажу.
2. Зроблены з трыкатажу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэза́ўрус, ‑а,
1. Аднамоўны (тлумачальны або тэматычны) слоўнік, які поўна ахоплівае лексіку дадзенай мовы.
2. Поўны, семантычна сістэматызаваны галіновы тэрміналагічны слоўнік, прызначаны
[Ад грэч. thēsauros — скарб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устано́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны
2. Які дае ўстаноўку (у 3 знач.), прынцыпова важны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фартэпія́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фартэпіяна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фека́льны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)