плесі́метр, ‑а, м.

Спец. Тонкая металічная або касцяная пласцінка, якая служыць для прастуквання (пры вызначэнні стану ўнутраных органаў).

[Ад грэч. plesso — удараю і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліэмбрыёнія, ‑і, ж.

Спец. Утварэнне некалькіх зародкаў з адной яйцаклеткі ў жывёлы і ў адным семені ў расліны.

[Ад грэч. poly — многа і embryon — зародак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапанава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапанаваць.

2. Спец. Паступленне тавараў на рынак. Прапанаванне перавышае попыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́л, ‑у, м.

Спец.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прапілоўваць — прапілаваць (у 1 знач.).

2. Прапілаванае месца. Шырокі прапіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіле́і, ‑яў; адз. няма.

Спец.

1. Парадны, архітэктурна аформлены ўваход, брама.

2. Назва літаратурных зборнікаў, звычайна тыпу анталогіі.

[Ад грэч. propýlaia — перад уваходам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акулірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Прышчапіць (прышчэпліваць) адну расліну вочкам другой расліны. Акуліраваць дзічку.

[Ад лац. oculus — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амафо́ны, ‑аў; адз. амафон, ‑а, м.

Спец. Словы, якія аднолькава гучаць, але маюць рознае напісанне (плод і плот).

[Ад грэч. honós — аднолькавы і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антагене́з і антагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Індывідуальнае развіццё жывёльнага або расліннага арганізма ад моманту яго зараджэння да смерці.

[Ад грэч. ōn, ontos — існае і genesis — паходжанне, развіццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапанімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да антрапанімікі (антрапаніміі), звязаны з антрапанімікай (антрапаніміяй). Антрапанімічная формула. Антрапанімічны атлас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрэтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Спец. Апрацаваць (апрацоўваць) тканіну, скуру асобымі рэчывамі для надання канчатковага выгляду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)