Verbum

паддзі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Работа па здабычы ломкіх парод і па расшырэнню праходаў у штрэках.

нейтро́н, ‑а, м.

Спец. Нестабільная электрычна нейтральная элементарная часцінка, якая разам з пратонам уваходзіць у склад атамнага ядра.

[Ад лац. neuter — ні той, ні другі.]

пратра́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Спец. Ачысціць, вызваліць ад мін з дапамогай трала. Пратраліць уваход у бухту.

прыфугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Спец. Падагнаць драўляныя паверхні фуганкам або на фугавальным станку. Прыфугаваць канты дошак.

парашутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Спец. Спускаючыся, паляцець (ляцець) з крайне малой хуткасцю (пра самалёт, аэрастат).

па́руснасць, ‑і, ж.

Спец.

1. Сукупнасць усіх парусоў судна. Сістэма паруснасці.

2. Велічыня паверхні, на якую дзейнічае вецер.

патало́к, ‑лка, м.

Спец. Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата. Паталок самалёта. // перан. Найбольшая магчымая норма, мяжа чаго‑н.

паўправадні́к, ‑а, м.

Спец. Рэчыва, якое па сваёй здольнасці праводзіць электрычнасць займае прамежкавае становішча паміж праваднікамі і ізалятарамі.

перфарацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перфарацыі. Перфарацыйная дарожка фотаплёнкі. // Які служыць для перфарацыі. Перфарацыйная машына.

пласты́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Пафарбаванае або бясколернае жывое цельца, якое знаходзіцца ў пратаплазме раслінных клетак.

[Грэч. plástides — якія ўтвараюць, ад plastós — вылеплены, аформлены.]