Verbum

баластава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Спец. Засыпаць баластам (у 1, 3 знач.). Баластаваць чыгуначнае палатно. Баластаваць карабель.

безуса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не памяншае сваіх памераў пры эксплуатацыі, не дае ўсадкі (пра тканіны). Безусадачная матэрыя.

гамало́гія, ‑і, ж.

Спец. Падабенства органаў аднолькавага паходжання, якія развіваюцца з аднолькавых зачаткаў і маюць аднолькавыя марфалагічныя суадносіны.

[Грэч. homologia — адпаведнасць.]

айкані́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Спец. Раздзел тапанімікі, які вывучае айконімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыяніравання.

акулірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Прышчапіць (прышчэпліваць) адну расліну вочкам другой расліны. Акуліраваць дзічку.

[Ад лац. oculus — вока.]

амафо́ны, ‑аў; адз. амафон, ‑а, м.

Спец. Словы, якія аднолькава гучаць, але маюць рознае напісанне (плод і плот).

[Ад грэч. honós — аднолькавы і phōnē — гук.]

антагене́з і антагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Індывідуальнае развіццё жывёльнага або расліннага арганізма ад моманту яго зараджэння да смерці.

[Ад грэч. ōn, ontos — існае і genesis — паходжанне, развіццё.]

антрапанімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да антрапанімікі (антрапаніміі), звязаны з антрапанімікай (антрапаніміяй). Антрапанімічная формула. Антрапанімічны атлас.

апрэтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Спец. Апрацаваць (апрацоўваць) тканіну, скуру асобымі рэчывамі для надання канчатковага выгляду.

аптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Спец. Ажыццявіць (ажыццяўляць) у адносінах да каго‑н. права аптацыі.