Verbum

сітаві́на, ‑ы, ж.

1. Спец. Тое, што і сітаватасць (у 1 знач.).

2. Спец. Адтуліна, пустата паміж часцінкамі рэчыва. Сітавіна ў метале. Сітавіна ў пясчаніку.

3. У раслінах — пора. Частку.. фенолу.. [трысцё] спажывае, як бы харчуецца ім, а лішнюю колькасць праз свае сітавіны выпускае ў паветра. Дубоўка.

шпат ​¹, ‑у, М шпаце, м.

Спец. Устарэлая назва мінералу, які пры ўдары расколваецца на кавалкі правільнай, геаметрычнай формы.

•••

Палявы шпат — мінерал з групы сілікатаў.

Плавіковы шпат — тое, што і плавік.

[Ням. Spat.]

шпат ​², ‑у, М шпаце, м.

Спец. Хранічнае запаленне скакальнага сустава ў каня ці рабочага вала.

[Ням. Spat.]

маха́льнік, ‑а, м.

Спец. Асоба, якая падае сігналы маханнем. Кулі заіскрыліся, І махальнік кажа: «У цэнтры ўсе!» Ляпёшкін.

маю́скулы, ‑аў; адз. маюскул, ‑а, м.

Спец. Вялікія друкарскія літары, звычайна ў грэчаскай і лацінскай пісьменнасці; проціл. мінускулы.

[Ад лац. majusculus — некалькі большы.]

метэаслу́жба, ‑ы, ж.

Спец. Арганізацыя, якая займаецца зборам і перадачай метэаралагічнай інфармацыі і складаннем прагнозаў пагоды; метэаралагічная служба.

міжзу́бны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Пра гукі мовы, пры вымаўленні якіх кончык языка знаходзіцца паміж верхнімі і ніжнімі зубамі.

мута́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Асобіна жывёлін або раслін, якая ўзнікае ў выніку мутацыі (у 2 знач.).

[Ад лац. mutans ад mutare — мяняць, змяняць.]

палаталіза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Змякчэнне зычных гукаў шляхам дабавачнага пад’ёму сярэдняй часткі языка да паднябення. Палаталізацыя гука «л».

нерві́зм, ‑у, м.

Спец. Вучэнне аб вядучай ролі нервовай сістэмы ў працэсах жыццядзейнасці арганізма, якое стварыў І.П. Паўлаў.

паветраду́ўка, ‑і, ДМ ‑дуўцы; Р мн. ‑дувак; ж.

Спец. Машына для падачы паветра, газу пад высокім піскам.