Verbum

сітаві́на, ‑ы, ж.

1. Спец. Тое, што і сітаватасць (у 1 знач.).

2. Спец. Адтуліна, пустата паміж часцінкамі рэчыва. Сітавіна ў метале. Сітавіна ў пясчаніку.

3. У раслінах — пора. Частку.. фенолу.. [трысцё] спажывае, як бы харчуецца ім, а лішнюю колькасць праз свае сітавіны выпускае ў паветра. Дубоўка.

шпат ​¹, ‑у, М шпаце, м.

Спец. Устарэлая назва мінералу, які пры ўдары расколваецца на кавалкі правільнай, геаметрычнай формы.

•••

Палявы шпат — мінерал з групы сілікатаў.

Плавіковы шпат — тое, што і плавік.

[Ням. Spat.]

шпат ​², ‑у, М шпаце, м.

Спец. Хранічнае запаленне скакальнага сустава ў каня ці рабочага вала.

[Ням. Spat.]

букле́, нескл., н.

Спец. Гладзевая тканіна з няроўнай вузлаватай паверхняй, прызначаная ў асноўным для жаночых паліто і касцюмаў.

[Фр. boucle.]

вакцы́на, ‑ы, ж.

Спец. Прэпарат з аслабленай культуры заразных мікробаў, які выкарыстоўваецца ў якасці лячэбнага або папераджальнага сродку.

[Ад лац. vaccinus.]

вальтыжыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Гімнастычныя практыкаванні ў час язды на кані вярхом.

варыяскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які характарызуецца зменай памераў і канфігурацыі відарыса на экране ў адпаведнасці са зместам фільма.

і́каць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Спец. Вымаўляць у пераднаціскных складах замест гукаў «е» і «я» гук «і».

ін’ектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Падвергнуць (падвяргаць) ін’екцыі, зрабіць (рабіць) каму‑н. ін’екцыю.

даўго́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да даўгаты. Часціцы ляцяць уздоўж мерыдыяна, дрэйфуюць у даўготным напрамку. «Звязда».

звышцяку́часць, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць фізічных з’яў, якія назіраюцца ў вадкім геліі пры тэмпературы, блізкай да абсалютнага нуля.