фата́рый, ‑я, м.

Спец. Святлолячэбны кабінет для правядзення групавога светлавога і цеплавога абпраменьвання лячэбнага і прафілактычнага характару.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́дэр, ‑а, м.

Спец. Провад, які перадае электраэнергію на сілкавальныя пункты або злучае радыёперадатчык (прыёмнік) з антэнай.

[Англ. feeder.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футро́ўшчык, ‑а, м.

1. Спец. Той, хто займаецца футроўкай (у 1 знач.).

2. Той, хто гандлюе футрамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халаднакро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З непастаяннай тэмпературай цела, залежнай ад знешняга асяроддзя (пра жывыя арганізмы). Халаднакроўныя жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвердаспла́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цвёрдых сплаваў, вырабаў з іх. Цвердасплаўная прамысловасць. Цвердасплаўны разец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвіту́ха, ‑і, ДМ ‑тусе; ж.

Спец. З’яўленне кветкавых сцёблаў на першым годзе жыцця ў двухгадовых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаперада́ча, ‑ы, ж.

Спец. Цеплаабмен паміж двума цепланасіцелямі або іншымі асяроддзямі цераз цвёрдую сценку, якая іх размяжоўвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёрачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цёркі; прызначаны для расцірання, драбнення чаго‑н. Цёрачны барабан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукро́за, ‑ы, ж.

Спец. Адзін з вугляводаў, які змяшчаецца ў цукраносных раслінах (трыснягу, цукровых бураках і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюфя́к, ‑а, м.

Спец. Гнуткае пакрыццё каля мастоў, плацін для засцярогі рэчышча ракі і берагоў ад размыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)