Verbum

алеба́стр, ‑у, м.

1. Празрысты дробназярністы гіпсавы камень, які ўжываецца для арнаментных вырабаў.

2. Абпалены і размолаты белы гіпс, які выкарыстоўваецца ў будаўніцтве як вяжучы матэрыял.

[Грэч. alábastros, ад назвы горада ў Егіпце.]

зара́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да зарада(у) (у 1, 2 знач.). Зарадная скрынка.

2. Які служыць для зарадкі (у 1 знач.). Зараднае прыстасаванне.

адназна́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Тоесны паводле сэнсу, значэння. Адназначныя выразы.

2. Які мае толькі адно значэнне. Адназначнае слова.

3. Які складаецца з аднаго знака. Адназначны лік.

двухгало́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які спяваецца на два галасы. Двухгалоснае спяванне. Двухгалосная песня.

2. Які з’яўляецца спалучэннем двух галосных гукаў у аднаскладовым вымаўленні; дыфтангічны. Двухгалосны гук.

дыдакты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дыдактыкі (у 1 знач.). Дыдактычныя прынцыпы.

2. Павучальны. Дыдактычны тон. // Які мае характар павучання. Дыдактычная літаратура. Дыдактычная паэма.

жывёлагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жывёлагадоўлі, звязаны з ёй. Ад Нёмана, які прыгожа выгінаецца ля жывёлагадоўчай фермы, ішоў на шырокі двор калгасны статак. Бялевіч.

заалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да заалогіі. Заалагічныя назіранні. Заалагічны атлас.

2. Які мае адносіны да жывёл. Заалагічны магазін.

•••

Заалагічны парк (сад) гл. парк.

наго́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца на гарах, у гарах. Нагорная дуброва. Нагорны ручай. // Які бывае ў гарах. Нагорнае паветра.

2. Гарысты; высокі. Нагорны бераг ракі.

падзо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падзолу. // Разм. Які падобны на падзол. На стале лусту хлеба паклаў. Хлеб, як скіба падзольная, Чэрствы і шэры. Танк.

малалітра́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае мала вадкасці, мае невялікі літраж. Малалітражны бак.

2. Які расходуе мала гаручага; з цыліндрамі невялікага літражу (пра аўтамабіль). Малалітражны аўтамабіль.