жалязне́нне, ‑я, н.

1. Гальванічнае пакрыццё металічных вырабаў жалезам. Жалязненне клішэ.

2. Асобая (спецыяльная) апрацоўка бетоннай паверхні цэментным растворам для павышэння яе воданепранікальнасці і трываласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

1. Прыняць прызначаную колькасць грузу для перавозкі. Машыны загрузіліся зернем.

2. перан. Узяць на сябе якія‑н. абавязкі. Загрузіцца работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць дрынкаць. Грыцко нечакана для ўсіх выцягнуў аднекуль вялікія, што аве[чак] стрыгуць, кожны, задрынкаў імі, заляскаў аб расчоску. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збіра́льнік, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца збіраннем, зборам чаго‑н. Збіральнік фальклору. Збіральнік жэмчугу.

2. Прыстасаванне, якое служыць для збірання чаго‑н. Збіральнік вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для паніжэння напружання току. Зніжальная падстанцыя.

2. Звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія маюць адценне пагарды, знявагі. Зніжальны суфікс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зу́б’е, ‑я, н., зб.

Зубы (у машыне, якой‑н. прыладзе і інш.). Зуб’е бараны. □ Сілівон сядзеў на ахапку сухой асакі.., выстругваў зуб’е для грабляў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інду́ктар, ‑а, м.

1. Электрычная машына з ручным прыводам для атрымання пераменнага току. Тэлефонны індуктар.

2. Электрамагніт, які ўтварае магнітнае поле ў генератары пастаяннага току.

[Лац. induktor — пабуджальнік, узбуджальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канферэ́нцыя, ‑і, ж.

З’езд, нарада прадстаўнікоў якіх‑н. дзяржаў, партыйных, грамадскіх, навуковых і пад. арганізацый для абмеркавання і вырашэння пэўных пытанняў. Партыйная канферэнцыя. Літаратурная канферэнцыя.

[Лац. conferentia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

Халодная зброя ў выглядзе металічнай пласціны з адтулінамі, якая надзяваецца на пальцы і заціскаецца ў кулаку для павелічэння сілы ўдару.

[Фр. casse-tête (літаральна «разбі галаву».)]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўчу́к, ‑у, м.

Эластычнае рэчыва, якое здабываецца з млечнага соку некаторых трапічных раслін або штучным спосабам і скарыстоўваецца для вырабу гумы. Натуральны каўчук. Сінтэтычны каўчук.

[На мове індзейцаў тупі — каў — дрэва і учу — цячы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)