Verbum

кваліфікава́ны, -ая, -ае.

1. Які мае кваліфікацыю (у 2 знач.); вопытны.

К. спецыяліст.

2. Які патрабуе спецыяльных ведаў.

Кваліфікаваная праца.

|| наз. кваліфікава́насць, -і, ж.

адпускны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае дачыненне да водпуску.

А. месяц.

Адпускныя грошы.

2. Які ўстанаўліваецца пры выпуску прадукцыі (пра цэны; спец.).

Адпускная цана.

самаро́дны, -ая, -ае.

1. Які сустракаецца ў прыродзе ў хімічна чыстым выглядзе.

С. метал.

2. Які развіўся самастойна, без сістэматычнай адукацыі, прыродны.

С. талент.

сардэ́чнік², -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Стрыжань, які з’яўляецца ўнутранай часткай чаго-н., на які навіваецца, надзяваецца што-н.

Жалезны с.

С. электрамагніта.

скі́слы, -ая, -ае.

1. Пракіслы, які стаў кіслым.

С. салат.

Скіслая сыроватка.

2. перан. Які страціў бадзёрасць, стаў вялым.

Што гэта ты нейкі с.?

адпаве́дны, -ая, -ае.

1. Які падыходзіць для пэўнага выпадку.

А. тон.

2. Які адпавядае чаму-н., вынікае з чаго-н. папярэдняга.

Прыняць адпаведную пастанову.

прам...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.:

1) які мае адносіны да прамысловасці, напр., прамтавары;

2) які мае адносіны да промыслу, напр., прамкааперацыя.

разно́сны, -ая, -ае.

1. гл. разнесці.

2. Які служыць для рэгістрацыі выходнай карэспандэнцыі (спец.).

Разносная кніга.

3. Які змяшчае рэзкую крытыку (разм.).

Р. артыкул.

сувыме́рны, -ая, -ае.

Такі, які можна змераць аднолькавай з чым-н. мерай; такі, які можна параўнаць.

Сувымерныя велічыні.

Сувымерныя паняцці.

|| наз. сувыме́рнасць, -і, ж.

умё́рзлы, -ая, -ае.

1. Які ўмёрз у што-н.

У. ў лёд кавалак дрэва.

2. Які зацвярдзеў ад марозу на значную глыбіню.

Умёрзлая зямля.