Verbum

трохчле́н, ‑а, м.

Спец. Алгебраічны выраз, які складаецца з трох адначленаў, злучаных знакамі плюс або мінус.

трубазва́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да зваркі труб; прызначаны для зваркі труб. Трубазварачны стан.

тэрма́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тэрмаў (у 2 знач.). Тэрмальная вада. Тэрмальныя крыніцы.

тэрмапа́ра, ‑ы, ж.

Спец. Тэрмаадчувальны элемент ва ўстройствах для вымярэння тэмпературы ў сістэмах кіравання і кантролю.

тэрматрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Роставыя рухі органаў раслін у напрамку да крыніцы цяпла або ад яе.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і tropos — паварот, напрамак.]

ува́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць паруснага судна паварочвацца супраць ветру незалежна ад павароту руля. Увальнасць судна.

узбу́длівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць рэагаваць на ўздзеянне раздражняльніка. Узбудлівасць клетак жывой тканкі. Узбудлівасць нервовай сістэмы.

уніжа́льнасць, ‑і, ж.

1. Спец. Уласцівасць уніжальнага (у 1 знач.).

2. Уласцівасць уніжальнага (у 2 знач.).

уса́дачнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць матэрыялу памяншацца ў аб’ёме пры ўсыханні, застыванні і пад. Усадачнасць бетону.

фальста́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Спец. Старт, узяты кім‑н. з удзельнікаў спаборніцтва раней, чым патрэбна.

[Англ. false start — няправільны старт.]