няве́сцін, ‑а.

Які належыць нявесце. Нявесціны ўборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одапі́сец, ‑пісца, м.

Паэт, які піша оды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плането́лаг, ‑а, м.

Астраном, які вывучае планеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планіро́ўшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца планіроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласці́ністы, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму пласціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каркава́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які закаркоўвае бутэлькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілі́мшчык, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе кілімы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаапера́тар, ‑а, м.

Спецыяліст, які знімае кінафільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінамеха́нік, ‑а, м.

Механік, які абслугоўвае кінаўстаноўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клёпачнік, ‑а, м.

Рабочы, які робіць клёпкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)