сфастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Сшыць, прашыць вялікімі шыўкамі, рыхтуючы для прымеркі. Набірала Наталля на іголку цэлы стус паркалёвых закладак, каб сфастрыгаваць. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ктык, ‑а, м.

1. Спецыяліст па тактыцы (у 1, 2 знач.); знаўца тактыкі.

2. Разм. Чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарыфікава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.

1. Прайсці (праходзіць) тарыфікацыю для ўстанаўлення велічыні аплаты працы (пра работніка).

2. толькі незак. Зал. да тарыфікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тонкасуко́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з вырабам тонкага сукна; прызначаны для вырабу тонкага сукна. Тонкасуконны камбінат.

2. Пашыты, зроблены з тонкага сукна. Тонкасуконны бушлат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Сістэма злучаных паміж сабой труб, прызначаная для перадачы на адлегласць вадкасці, газаў, пары і пад. Газавы трубаправод. Нафтавы трубаправод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тунг, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Трапічнае дрэва сямейства малачаевых, з насення якога здабываюць алей для тэхнічных мэт.

2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́нісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэніса, звязаны з гульнёй у тэніс. Тэнісныя спаборніцтвы. // Прызначаны для гульні ў тэніс. Тэнісная ракетка. Тэнісная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнаўля́льнік, ‑а, м.

1. Той, хто што‑н. узнаўляе.

2. Рэчыва, з дапамогай якога адбываецца рэакцыя ўзнаўлення (саставу, колеру і пад.). Узнаўляльнік для валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўпакоўкі (у 1 знач.). Упаковачны цэх. // Які прызначаны, служыць для ўпакоўкі. Упаковачная машына. Упаковачная папера. Упаковачная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уралі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

1. Мінерал валакністай будовы; разнавіднасць рагавой падманкі.

2. Спецыяльная сумесь, якая ўжываецца для вырабу вогнеўстойлівага кардону, электраізалятараў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)