намы́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца намывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насаро́гаў, ‑ава.

Які належыць насарогу. Насарогава галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патану́лы, ‑ая, ‑ае.

Які патануў. Патанулыя караблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца паяннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеліка́наў, ‑ава.

Які належыць пелікану. Пеліканава дзюба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераадо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна пераадолець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некурэ́ц, ‑рца, м.

Чалавек, які не курыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несудзі́мы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае судзімасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізкало́бы, ‑ая, ‑ае.

Які мае нізкі лоб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нікеліро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца нікеліроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)