грані́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які апрацоўвае граніт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

графо́лаг, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца графалогіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гругано́ў, ‑ова.

Які належыць гругану. Груганова крыло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму грыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які дагарэў, перастаў гарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагма́тык, ‑а, м.

Чалавек, які мысліць догмамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даманапалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які папярэднічаў манапалістычнаму капіталізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дая́рчын, ‑а.

Які належыць даярцы. Даярчын халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцігра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дзесяць граней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяко́ў, ‑ова.

Які належыць дзяку. Дзякова сяліба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)