праваздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае праваздольнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які прагарэў, зрабіўся дзіравым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праменепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае сабой прамені.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазуме́нтнік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе пазументы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца паліраваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітаддзе́лаўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які належыць палітаддзелу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца паліваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парадчэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які парадчэў, стаў радчэйшым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкасцявы́, ‑ая, ‑ое.

Які знаходзіцца над косцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над косцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)