Verbum

апарня́, ‑і, ж.

Спец. Памяшканне, у якім што‑н. параць з мэтай ачышчэння, размякчэння і інш.

апафе́ма, ‑ы, ж.

Спец. Перпендыкуляр, які апушчаны з цэнтра правільнага многавугольніка на адну з яго старон.

[Ад грэч. apotithēmi — адкладваю ўбок.]

апрасо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Праверка ціскам трываласці і непранікальнасці труб у месцах зваркі.

асацыяты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да асацыяцыі (у 3 знач.). Асацыятыўны працэс. Асацыятыўная сувязь.

астэаміэлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Запаленне касцявога мозгу, якое звычайна пашыраецца на ўсе слаі косці.

[Ад грэч. osteon — косць і myelos — мозг.]

п’е́за, ‑ы, ж.

Спец. Адзінка вымярэння механічнага напружання і ціску ў сістэме адзінак метр — тона — секунда.

[Ад грэч. piézō — цісну.]

п’езаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Электрычныя зарады, якія ўзнікаюць на гранях некаторых крышталяў у выніку механічнага ўздзеяння.

[Ад грэч. piézō — цісну.]

перадка́мера, ‑ы, ж.

Спец. Частка камеры рухавіка з самазагараннем, прызначаная для ўтварэння гаручай сумесі. Перадкамера дызеля.

перадпо́лле, ‑я, н.

Спец. Паласа ўмацаванняў перад галоўнай пазіцыяй абароны пры адсутнасці непасрэднага кантакту з праціўнікам.

перамяжо́ўка, ‑і, ДМ ‑жоўцы; Р мн. ‑жовак; ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамяжоўваць — перамежаваць.