іканапі́сец, ‑сца, м.

Мастак, які піша іконы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інахо́дзец, ‑дца, м.

Конь, які бегае інахаддзю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабзаро́ў, ‑рова.

Які належыць кабзару. Кабзаровы песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабы́лін, ‑а.

Які належыць кабыле. Кабыліна грыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каландро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае каландр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калькуля́тар, ‑а, м.

Работнік, які займаецца калькуляцыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камедыёграф, ‑а, м.

Драматург, які піша камедыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які вырабляе канаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кап’які́дальнік, ‑а, м.

Спартсмен, які кідае кап’ё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаспады́нін, ‑а.

Які належыць гаспадыні. Гаспадыніна хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)