валачы́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца валачэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варсава́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца варсаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьмігра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае восем граняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

велікаро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокі рост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верасклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які верашчыць, вісклівы, пісклівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вівісе́ктар, ‑а, м.

Спецыяліст, які робіць вівісекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузкалі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае вузкае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбача́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заслугоўвае выбачэння; даравальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іго́лачнік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іго́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)