адстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які знаходзіцца ў адстаўцы.

А. маёр.

2. разм. Якога адхілілі.

А. кавалер.

◊

Адстаўной казы барабаншчык (разм., іран.) — чалавек, з якім ніхто не лічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́ча, -ы, мн. -ы, уда́ч, ж.

Поспех, патрэбны або жаданы зыход справы.

Нечаканая ў.

Пажадаць удачы.

Ну і ў.! (таксама перан.: такі ўжо ўрадзіўся, няўдаліца; разм., іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буквае́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Іран. Жан. да букваед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфуфы́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. іран. Занадта пышна і без густу адзецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чынашанава́нне, ‑я, н.

Уст. іран. Празмернае шанаванне малодшымі старшых па службе, чыну, званню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Невялікая шкляначка, часта на ножцы, прызначаная для піцця спіртных напіткаў.

2. Спіртное; выпіўка (разм.).

Ён ніколі не адказваўся ад чаркі.

|| памянш. ча́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ча́рачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

◊

Глядзець у чарку (разм., іран.) — любіць выпіць.

Заглядаць у чарку (разм., іран.) — выпіваць.

Пад чаркай (разм.) — п’янаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усёзна́йка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -найцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -на́ек (разм., іран.).

Чалавек, які самаўпэўнена думае, што ён усё ведае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадахлёб, ‑а, м.

Разм. іран. Пра таго, хто п’е многа вады, любіць рэдкую страву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душашчыпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. іран. Сентыментальны, чуллівы (пра музыку, прамову і пад.). Душашчыпальны раманс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадо́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.

Уст., цяпер іран. Удастоіцца (якой‑н. літасці, чэсці, увагі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)