танцкла́с, ‑а, м.

Уст. Школа танцаў; урок танцаў.

[Ням. Tanzklasse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сна́йпінг, ‑у, м.

Спец. Звышметкая снайперская стрэльба. Школа снайпінгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кройка ж. кро́енне, -ння ср., кро́йка, -кі ж., крой, род. кро́ю м.;

шко́ла кройки и шитья́ шко́ла кро́йкі і шыцця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нікольнік ’лешч, які нерасціцца ў сярэдзіне мая’ (Жук.). Ад Школа ’царкоўнае свята ў гонар святога Міколы-цудатворца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

берэ́йтарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да берэйтара. Берэйтарская школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакампле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з аднаго камплекта. Аднакамплектная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухкампле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з двух камплектаў. Двухкамплектная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кішла́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кішлака. Кішлачная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́нерскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трэнера. Трэнерская школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пашкеліць ’сварыцца’ (Яруш.). Да пашколіць (< па‑ і школа, шкбліць ’вучыць’). Аб мене о > е гл. Карскі (1, 154–158).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)