расха́живать несов. расха́джваць, хадзі́ць; (ходить прогуливаясь) пахаджа́ць, паха́джваць, пахо́джваць;

расха́живать взад и вперёд хадзі́ць уза́д і ўпе́рад (туды́ і сюды́);

расха́живать по па́рку пахаджа́ць (паха́джваць, пахо́джваць) па па́рку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таска́ться несов.

1. (тащиться по земле) цяга́цца; валачы́цца, валачы́ся;

2. (ходить без дела) разг. цяга́цца, валачы́цца, бадзя́цца;

3. разг. (ухаживать) цяга́цца, валачы́цца;

4. страд. цяга́цца; валачы́цца; кра́сціся; см. таска́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паці́ху нареч.

1. ти́хо, тихо́нько, потихо́ньку;

гу́тарыць п. — говори́ть ти́хо (тихо́нько, потихо́ньку);

2. осторо́жно;

рабі́ п., каб не сапсава́ць — де́лай осторо́жно, что́бы не испо́ртить;

3. ме́дленно;

хадзі́ць п. — ходи́ть ме́дленно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́вязь ж.

1. при́вязь;

трыма́ць на ~зі — держа́ть на при́вязи;

хадзі́ць на ~зі — ходи́ть на при́вязи;

2. (приспособление для привязывания лошадей) ко́новязь;

◊ трыма́ць язы́к на ~зі — держа́ть язы́к на при́вязи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вага́н 1 ’драўляная міска’ (КСТ, КЭС). Вытворныя: вагане́ц ’начоўкі для пяску’, вага́нак ’коўшык’, вагано́к ’драўляная міска’ (КСТ). Рус. ваганки ’ночвы, карыта’, укр. вагани́ ’прадаўгаватая драўляная міска для яды; ночвы’, чэш. vahánek, славац. vahan, серб.-харв. ва̀ган ’драўляная міска; пэўная мера’, славен. vagàn, vagána. Запазычанне. Існуючыя версіі гл. Фасмер, 1, 264; Махэк₂, 675; Рудніцкі, 1, 289; Скок, 3, 559. Балгарскія этымолагі (БЕР, 1, 110–111, 221) лічаць, што *vaganъ — вынік метатэзы пры запазычанні італ. gavagno (параўн. балг. гаванка ’драўляная міса’).

Вага́н 2 ’лаянкавае слова’ (КСП); ’высокі, здаровы чалавек’. Рус. ваган ’вахлак, мужык, селянін’, ваганиться ’гарэзаваць, гуляць, жартаваць’, ходить на ваган ’адлучацца без дазволу’, польск. wagant, чэш. vagant ’бадзяга’, славац. vagant ’бадзяга-студэнт’, серб.-харв. ва̀гант ’бадзяга’. У бел. мову слова трапіла з захаду (параўн., напрыклад, ням. Vagant), магчыма, праз польскую або непасрэдна з лацінскай. Ваган < *вагант, якое да лац. vagans, vagantis ’які бадзяецца’. Аб страце ‑т параўн. Суперанская, Вопросы культуры речи, 3, 1961. Гл. Махэк₂, 674; Надурская, JP, 1972, 1, 20.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

захо́дзіць несов.

1. в разн. знач. заходи́ть, заха́живать; (попутно, мимоходом — ещё) завора́чивать; (о светилах — ещё) зака́тываться, сади́ться;

2. карт. ходи́ть;

1, 2 см. зайсці́;

◊ ро́зум за ро́зум з. — ум за ум захо́дит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

масць ж., в разн. знач. масть;

ко́ні адно́й ма́сці — ло́шади одно́й ма́сти;

хадзі́ць у м. — карт. ходи́ть в масть;

◊ пад м. — в масть, к ма́сти;

адно́й ~ці — одно́й ма́сти;

любо́й ~ці — любо́й ма́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлёпать несов., разг.

1. (ударять) шлёпаць, пля́скаць, ля́паць;

шлёпать по спине́ шлёпаць (пля́скаць, ля́паць) па пляча́х;

2. (ходить, шлёпая) шлёпаць;

шлёпать ту́флями шлёпаць ту́флямі;

шлёпать по гря́зи шлёпаць па гразі́;

3. см. шлёпаться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дахадзі́ць сов.

1. (кончить ходить) доходи́ть;

хло́пчык у гэ́тым го́дзе не ~дзі́ў у шко́лу — ма́льчик в э́том году́ не доходи́л в шко́лу;

2. проходи́ть;

~дзі́ ўжо ў гэ́тых бо́тах — проходи́ уже́ в э́тих сапога́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блука́ць несов.

1. броди́ть;

б. па ле́се — броди́ть по́ лесу;

2. (ходить в поисках дороги) блужда́ть, плута́ть;

3. (странствовать) блужда́ть, скита́ться; (бродить без дела) шата́ться;

4. перен. (о мыслях, улыбке и т.п.) броди́ть, блужда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)