фарадыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прымяненне пераменнага току нізкай частаты ў лячэбных і дыягнастычных мэтах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камута́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для змянення напрамку або пераключэння электрычнага току.

2. Род мясцовай тэлефоннай станцыі з ручным або аўтаматычным злучэннем тэлефонных ліній.

Званіць трэба праз к.

|| прым. камута́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гальванаско́п, ‑а, м.

Прыбор для выяўлення пастаяннага электрычнага току ў ланцугу і вызначэння яго напрамку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмацня́льнік, ‑а, м.

Прылада, прыстасаванне для павелічэння сілы, магутнасці, напружання чаго‑н. Узмацняльнік электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электравымяра́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вымярэння электрычных велічынь (сілы току, напружання, супраціўленняі пад.). Электравымяральныя прыборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрасо́н, ‑сну, м.

Медыцынская працэдура, якая выклікае сон пад уздзеяннем электрычнага току на галаўны мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ператоч’е (ператупім) ’частка току’ (палес., Мат. дыял. канф.). З перадточна, якое ад пераО і ‑точна < прасл. *tok‑ьje < tokb > ток (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грані́чны преде́льный;

~ная ху́ткасць — преде́льная ско́рость;

~ная тэмперату́ра — преде́льная температу́ра;

~нае напру́жанне то́ку — преде́льное напряже́ние то́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імпульса́тар, ‑а, м.

Генератар імпульсаў пастаяннага току, які служыць для стымуляцыі скарачэнняў сардэчнай або шкілетных мышц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэаста́т, ‑а, М ‑стаце, м.

Электрычны прыбор, які рэгулюе сілу току або напружання ў электрычным ланцугу.

[Грэч. rheos — цячэнне і statós — нерухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)