абарача́льнасць, -і, ж.

1. гл. абарачальны.

2. Перамяшчэнне транспартных сродкаў туды і назад за пэўны прамежак часу (спец.).

А. вагонаў.

3. Праходжанне тавараў, грошай праз абарот (у 4 знач.).

А. капіталу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак., што (спец.).

Вызначыць (вызначаць) цану (курс) якіх-н. каштоўных папер, тавараў, замежнай валюты.

|| наз. каціро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. каціро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асартыме́нт, -у, М -нце, м.

1. Падбор разнастайных відаў і гатункаў тавараў у гандлёвым прадпрыемстве або вырабаў у вытворчым.

2. Падбор аднародных прадметаў розных гатункаў.

Багаты а. адзення.

|| прым. асартыме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бракера́ж, ‑у, м.

Вызначэнне сорту тавару, вырабу па вядомых яго якасцях, а таксама адбор недабраякасных тавараў, вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збыт, ‑у, М збыце, м.

Продаж гатовай прадукцыі. Рынак збыту. Збыт тавараў.

•••

Мець (знаходзіць) збыт гл. мець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рээ́кспарт, ‑у, М ‑рце, м.

Экспарт, вываз з краіны тавараў, якія былі раней прывезены з-за мяжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тавараабаро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Абарот тавараў у народнай гаспадарцы. Тавараабарот паміж горадам і вёскай. Рознічны тавараабарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тавараправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да руху тавараў ад вытворцы да спажыўца. Тавараправодны апарат. Тавараправодная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, фірма, банк, што займаюцца перапродажам тавараў, купляй-продажам каштоўных папер, валюты і пад. і дзейнічаюць за свой кошт і ад свайго імя.

|| прым. ды́лерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Інба́р ’будынак для збожжа, розных тавараў, свіран’ (Бяльк.), ’клець’ (Мат. Гом.), ст.-бел. имбаръ, инбаръ. Гл. амбар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)