прабі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што (спец.).

1. Вызначаць колькасць высакароднага металу ў злітках, рудах, сплавах.

2. Ставіць пробу на вырабы з высакародных металаў.

|| наз. прабі́раванне, -я, н.; прым. прабі́рны, -ая, -ае.

П. аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Металічнае прыстасаванне для кіпячэння вады з награвальнай трубой у сярэдзіне.

Ставіць с. (пачаць кіпяціць ваду ў самавары). Электрычны с.

|| памянш. самава́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. самава́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патава́ць, патую, патуеш, патуе; незак., што.

У шахматнай гульні — ставіць у пазіцыю пата ​1. Патаваць караля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кон (род. ко́ну) м., в разн. знач. кон;

◊ ста́віць на к. — ста́вить на кон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нумарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Значыць лічбамі, ставіць на чым‑н. нумары ў паслядоўным парадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водворя́ть несов.

1. сялі́ць, пасяля́ць; змяшча́ць; ста́віць; садзі́ць;

2. устанаўля́ць, наво́дзіць; см. водвори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́бам, прысл.

Вузкім краем або вузкай стараной уверх; вертыкальна. [Крыгі] станавіліся рубам, сярдзіта выпіналіся з вады, пагражаючы змесці ўсё на сваім шляху. Броўка. Яны падышлі ўжо да Ларысінага дома. Перад вокнамі тут быў разбіты невялікі палісаднік, хутчэй клумба, абкладзеная рубам пастаўленымі цаглінамі. Арабей.

•••

Ставіць пытанне рубам гл. ставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́тчык, ‑а, м.

1. Інструмент, якім робяць меткі, знакі.

2. Той, хто ставіць меткі, знакі на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.

Ставіць вялікую колькасць. — Што, дровы стаўляць будзеш, Марцін? — пацікавіўся Барбутовіч. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэнтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

1. Паставіць (ставіць) акцэнт (у 1 знач.) на чым-н. (спец.).

2. перан. Вылучыць (вылучаць), падкрэсліць (падкрэсліваць) якую-н. думку ў выказванні (кніжн.).

А. увагу на больш важным, істотным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)