супрацьпаказа́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).
1. Спецыяльная заўвага, якая ўказвае на шкоднасць або немагчымасць ужывання, прымянення чаго-н., якога-н. лякарства, лячэння і інш.
С. да прымянення антыбіётыкаў.
2. Паказанне, якое супярэчыць іншаму паказанню.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тале́рачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак, ж.
1. Памянш. да талерка; маленькая талерка.
2. Спец. Спецыяльная круглая мішэнь. Страляць па талерачках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інспекту́ра ж., в разн. знач. инспекту́ра;
уво́дзіцца спецыя́льная і. — вво́дится специа́льная инспекту́ра;
шко́льная і. — шко́льная инспекту́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страхава́нне, -я, н.
1. гл. страхаваць.
2. Від забеспячэння і пакрыцця матэрыяльных страт, прычыненых няшчаснымі выпадкамі, стыхійнымі бедствамі і інш., якія бярэ на сябе спецыяльная арганізацыя ў адносінах да асоб або ўстаноў, што рэгулярна плацілі грашовыя ўзносы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
труна́, -ы́, мн. тру́ны і (з ліч. 2, 3, 4) труны́, трун, ж.
Спецыяльная скрынка, у якой хаваюць памерлых.
◊
Загнаць у труну (у магілу) каго (разм., неадабр.) — давесці да смерці, зжыць са свету.
|| прым. тру́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́пельніца, ‑ы, ж.
Спецыяльная пасудзіна для акуркаў і страсання попелу пры курэнні. [Мужчыны] паспелі ўжо добра пракурыць канцылярыю, уклаўшы ў попельніцу каля дзесяці акуркаў. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уралі́т, ‑у, М ‑ліце, м.
1. Мінерал валакністай будовы; разнавіднасць рагавой падманкі.
2. Спецыяльная сумесь, якая ўжываецца для вырабу вогнеўстойлівага кардону, электраізалятараў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарні́ліца, ‑ы, ж.
Невялікая спецыяльная пасудзіна, куды наліваюць чарніла і мачаюць пяро, калі пішуць. У чарніліцы, пакінутая, відаць, у спешцы, стаяла тырчком ручка. Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жалязне́нне, ‑я, н.
1. Гальванічнае пакрыццё металічных вырабаў жалезам. Жалязненне клішэ.
2. Асобая (спецыяльная) апрацоўка бетоннай паверхні цэментным растворам для павышэння яе воданепранікальнасці і трываласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напа́лм, ‑у, м.
Спецыяльная гаручая сумесь для бомб, агнямётаў і інш. Паліць напалмам. □ Я — чалавек, мне трэба жыць, тварыць, А не гарэць у полымі напалму. Зарыцкі.
[Англ. napalm.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)