Verbum

чарапа́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. гл. чарапаха.

2. Насякомае атрада клапоў, небяспечны шкоднік злакавых раслін.

лі́сце, -я і лісцё, -я́, н., зб.

Лісты раслін.

|| прым. лі́сцевы, -ая, -ае і лісцёвы, -ая, -ае.

Лісцевая (лісцёвая) падсцілка.

раслі́ннасць, -і, ж.

1. Сукупнасць раслін, расліннае покрыва якой-н. мясцовасці.

Р.

Каўказа.

2. Валасы на целе, галаве, твары (разм.).

клоп, клапа́, мн. клапы́, клапо́ў, м.

Насякомае-паразіт, якое корміцца кроўю чалавека і жывёл або сокам раслін.

|| прым. клапі́ны, -ая, -ае.

ко́цік², -а, мн. -і, -аў, м.

Суквецце з дробных кветачак у некаторых дрэвавых раслін, якое ападае пасля цвіцення.

Коцікі на вербах.

купа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Род травяністых раслін сямейства складанакветных з дробнымі кветкамі.

2. Купальская песня.

але́й, -ю, м.

Тлушч з насення раслін.

Сланечнікавы а.

Какосавы а.

Канапляны а.

|| прым. але́йны, -ая, -ае; наз. але́йнасць, -і, ж.

амбро́зія, -і, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: ежа багоў, якая падтрымлівала вечную маладосць і прыгажосць.

2. Род травяністых раслін сямейства складанакветных.

апыле́нне, -я, н.

1. гл. апыліць.

2. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка для апладнення.

А. раслін.

Штучнае а.

садо́ўніцтва, -а, н.

1. Занятак садоўніка, майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як гадіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. садо́ўніцкі, -ая, -ае.