добраўпара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што.

Прывесці ў поўны парадак што-н., зрабіць зручным для карыстання.

Д. вуліцы і плошчы горада.

|| незак. добраўпарадко́ўваць, -ваю, -ваеш, -вае.

|| наз. добраўпара́дкаванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгуляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які накіроўвае, уносіць парадак, планамернасць у што‑н. Рэгулятыўная ідэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маяра́т, -у, М -ра́це, м. (гіст.).

1. Парадак атрымання спадчыны, пры якім зямельнае ўладанне пераходзіць старэйшаму сыну або старэйшаму ў родзе.

2. Нерухомая маёмасць, на якую пашырана такое права.

|| прым. маяра́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Буруздзі́ць ’вярзці лухту, парушаць парадак, каламуціць’ (Касп.). Гл. баруздзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інверсі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інверсіі, з’яўляецца інверсіяй. Інверсійны парадак слоў у сказе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пове́стка ж.

1. (извещение) паве́стка, -кі ж.; (судебная — ещё) по́зва, -вы ж.;

2. (перечень вопросов на собрании, заседании) пара́дак, -дку м. (дня);

поста́вить в пове́стку дня паста́віць у пара́дак дня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звы́чай, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Агульнапрыняты парадак, правілы, што даўно ўкараніліся ў быце народа або ў пэўнай грамадскай групе.

Спрадвечны з.

Гарадскія звычаі.

2. Прывычны спосаб дзеяння, прывычка.

Маю з. пасля абеду пашпацыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трады́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Звычаі, погляды, нормы паводзін і пад., якія перадаюцца ад папярэдніх пакаленняў наступным.

Гістарычныя традыцыі.

Традыцыі продкаў.

2. Парадак, звычай, што ўстанаўліваецца ў паводзінах, быце.

Т. адзначаць дзень нараджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаабслу́га, ‑і, ДМ ‑слузе, ж.

Устаноўлены парадак, пры якім кожны свае бытавыя патрэбы задавальняе сам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блюсти́ несов.

1. ахо́ўваць, захо́ўваць, сцерагчы́, пільнава́ць;

2. выко́нваць, падтры́мліваць;

блюсти́ поря́док падтры́мліваць пара́дак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)