хура́л, ‑а, м.

Выбарны орган вярхоўнай і мясцовай улады ў Мангольскай Народнай Рэспубліцы.

[Манг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаку́н-трава́, ‑ы, ж.

Шматгадовая травяністая расліна, від чальчака, якая выкарыстоўваецца ў народнай медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трактарыза́цыя, ‑і, ж.

Укараненне трактароў, трактарнай цягі ў якую‑н. галіну народнай гаспадаркі. Трактарызацыя сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нэп, -а, м.

Скарачэнне: новая эканамічная палітыка, якая праводзілася савецкай дзяржавай у 1921—1928 гг. з мэтай адраджэння народнай гаспадаркі пры часовым дапушчэнні капіталістычных элементаў, аднак пры захаванні камандных вышынь у руках пралетарскай дзяржавы.

|| прым. нэ́паўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Невялікая рака.

|| ласк. рэ́чачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. інароднай славеснасці) рэ́чанька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. рачны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́пас, -у, м.

1. Апавядальны род літаратуры (у адрозненне ад драмы і лірыкі) (спец.).

2. Творы народнай творчасці — гераічныя сказанні, песні, паданні, аб’яднаныя агульнай тэмай, нацыянальнай прыналежнасцю, храналогіяй і пад.

Былінны э.

|| прым. эпі́чны, -ая, -ае.

Э. жанр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тавараабаро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Абарот тавараў у народнай гаспадарцы. Тавараабарот паміж горадам і вёскай. Рознічны тавараабарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

материа́льно-техни́ческий матэрыя́льна-тэхні́чны;

материа́льно-техни́ческая ба́за наро́дного хозя́йства матэрыя́льна-тэхні́чная ба́за наро́днай гаспада́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

...ана,

Другая частка складана-скарочаных слоў, якая сама з’яўляецца скарачэннем слоў: аддзел народнай асветы, напрыклад: райана, гарана, аблана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́ты, ‑ага, м.

1. Даўнейшая польская сярэбраная манета, роўная пятнаццаці рускім капейкам.

2. Грашовая адзінка ў Польскай Народнай Рэспубліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)