тэлемехані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які служыць для кіравання вытворчымі працэсамі на адлегласці.
2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлемеханікі (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлемехані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які служыць для кіравання вытворчымі працэсамі на адлегласці.
2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлемеханікі (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экстэнсі́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які накіраваны ўшырыню, звязаны толькі з колькасным павелічэннем без паляпшэння якасці;
[Ад лац. extensivus — расшыральны, працяглы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідралака́цыя, ‑і,
[Ад грэч. hýdōr — вада і лац. locatio — размяшчэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эўры́стыка, ‑і,
1. Спецыяльныя
2. Навука, якая вывучае прадуктыўнае творчае мысленне.
3. Метад навучання пры дапамозе навадных пытанняў, а таксама тэорыя такой методыкі.
[Ад грэч. heurískō — знаходжу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бальнеатэ́хніка, ‑і,
Раздзел санітарнай тэхнікі, прызначаны ствараць на аснове дадзеных бальнеалогіі неабходныя ўмовы для засцярогі мінеральных вод ад спусташэння і забруджання і выпрацоўваць
[Ад лац. balneum — лазня і слова тэхніка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыві́цца, прыўецца;
Замацавацца, укараніцца, стаць звычайным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарасні́к, ‑а,
1. Перадавы рабочы, які прымяняе скарасныя
2. Спецыяліст па скарасному руху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кампане́йскі 1, ‑ая, ‑ае.
Які любіць быць у кампаніі, падтрымлівае кампанію (у 1 знач.).
кампане́йскі 2, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрапі́я, ‑і,
1. Раздзел медыцыны, які вывучае
2. Лячэнне ўнутраных хвароб лякарствамі, сывараткамі, электрычнасцю і іншымі нехірургічнымі метадамі.
[Грэч. therapeia — лячэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поро́чный
1. распу́сны; разбэ́шчаны; сапсава́ны; гане́бны;
поро́чный хара́ктер сапсава́ны (разбэ́шчаны, распу́сны) хара́ктар;
2.
поро́чные ме́тоды зага́нныя
◊
поро́чный круг зага́нны круг.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)