насыча́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для насычэння чаго‑н. Насычальная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўто́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жаўтка. Жаўточная абалонка. Жаўточная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарфо́р, -у, м.

1. Мінеральная маса з высакаякасных гатункаў белай гліны.

Кубачкі з фарфору.

2. зб. Вырабы, посуд з такой масы.

Выстава фарфору 19 ст.

|| прым. фарфо́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́ўзень, ‑зня, м.

Маса грунту, пароды, якая пад дзеяннем цяжару спаўзае па схіле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катані́н, ‑у, м.

Бавоўнападобная маса, атрыманая з валокнаў ільну, канопляў, джуту і інш.

[Фр. cotonnine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які сваім выглядам нагадвае кашу (у 2 знач.). Кашападобная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́гма, ‑ы, ж.

Расплаўленая сілікатная маса высокай тэмпературы, якая ўтвараецца ў глыбінях зямлі.

[Грэч. mágma — цеста, густая мазь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калату́ша, -ы, ж. (разм.).

1. Размешаная гразь, вада са снегам, усякая негустая маса.

На агародзе к. ад частых дажджоў.

2. Негустая вараная страва з раскалочанай у вадзе ці малацэ мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пласти́ческий в разн. знач. пласты́чны;

пласти́ческая ма́сса пласты́чная ма́са;

пласти́ческая хирурги́я пласты́чная хірургі́я;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безаблі́чны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены своеасаблівасці, індывідуальнасці, характэрных прыкмет. Безаблічная істота. Безаблічная маса. Безаблічны герой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)