Прызлі́шна (прызлі́шно) ’вельмі свабодна, прасторна’ (Нар. Гом.). Верагодна, своеасаблівая найвышэшая ступень ад прысл. залі́шне ’звыш меры, занадта’ з рэдукцыяй пераднаціскнога ‑а‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перагартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.

Залішне загартаваць; сапсаваць празмернай загартоўкай.

П. сталь.

|| незак. перагарто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перагарто́ўванне, -я, н., перагарто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і перага́рт, -у, М -рце, м.

|| прым. перагартава́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

1. над чым і без дап. Рабіць што-н. складанае, незвычайнае.

2. Залішне ўскладняць якую-н. справу.

|| зак. намудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й і змудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й.

|| наз. мудрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заця́жкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Залішне цяжкі. Камуніст Касянок вымушаны быў пайсці на новую, мо і зацяжкую для яго работу. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сентымента́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Быць сентыментальным (у 2 знач.), праяўляць залішнюю чуллівасць. // Абыходзіцца з кім‑н. залішне мякка, паблажліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Залішне саскварыць, паскварыць больш, чым трэба.

2. Саскварыць, паскварыць усё, многае. Пераскварыць усё сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясто́та, ‑ы, ДМ ‑тоце, ж.

Тое, што і пяшчота. Можа, залішне гэтых пястотаў, можа, маці дарэмна штодня адзявае малую сама? Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Квашня́ ’залішне кіслае, кісляціна’ (Жыв. сл.), ’кадка з-пад кваса’ (Касп.). Слова ў другім значэнні (ёмістасць) утворана паводле рэгулярнай мадэлі з ‑ня‑суфіксацыяй (Сцяцко, Афікс. наз., 166).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лішне, залішне, празмерна □ праз меру

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

шматсло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Для якога ўласціва шматслоўе; які вельмі мнагаслоўна вырашае свае думкі. Я не хачу быць залішне шматслоўным. Ды і навошта? Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)