сасцябну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.

Сцебануўшы, збіць што‑н. Сасцябнуць пугай лісце з галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трактарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак. і зак., што.

Аснашчаць (аснасціць) трактарамі сельскую і іншыя галіны вытворчасці. Трактарызаваць калгасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Каса́ты ’калі ў каня доўгая грыва’, ’дрэва, калі галіны абвісаюць на дол’ (КЭС, лаг.), да каса© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпачкава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ку́ецца; зак. (спец.).

1. Аддзяліцца, выдзеліцца шляхам пачкавання.

А. з апалай галіны.

2. перан. Аформіцца ў самастойную адзінку, выдзеліўшыся з агульнага цэлага; адасобіцца.

З брыгады адпачкаваўся атрад.

|| незак. адпачко́ўвацца, -аецца.

|| наз. адпачкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дручо́к, ‑чка, м.

Разм. Памянш. да друк ​2; невялікі друк. Найбольш ураджайныя і надломленыя ветрам галіны былі падпёрты дручкамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгалінава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

1. Даць галіны (пра расліны).

Разгалінавалася сасна.

2. перан. Раздзяліцца на некалькі частак, ліній, напрамкаў, якія ідуць з аднаго пункта ў розныя бакі.

|| незак. разгаліно́ўвацца, -аецца і разгаліня́цца, -я́ецца.

|| наз. разгалінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агульнатэарэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае агульнае тэарэтычнае значэнне; які ахоплівае асноўныя тэарэтычныя пытанні пэўнай галіны ведаў. Агульнатэарэтычныя прынцыпы. Агульнатэарэтычныя пытанні мовазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагну́цца сов. нагну́ться, наклони́ться, склони́ться;

галі́ны ~ну́ліся — ве́тви нагну́лись (наклони́лись, склони́лись);

н. над дзіцём — нагну́ться (наклони́ться, склони́ться) над ребёнком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Сагнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазгінаць галіны. / у перан. ужыв. Гора не пазгінала людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адсячы што‑н. у многіх месцах; адсячы ўсё, многае. Паадсякаць сухія галіны. Паадсякаць шляхі да адступлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)