тэрасава́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрасава́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уніжа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. У граматыцы — які мае або надае адценне зняважлівасці, пагардлівасці.
2. Зневажальны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанендаско́п, ‑а,
Медыцынскі інструмент з рэзанатарам
[Ад грэч. phōnē — гук, endon — унутры, skopeō — гляджу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарма́нт, ‑а,
1. Тое, што і афікс.
2. Частка слова (прыстаўка, суфікс, інфікс), якая служыць
[Ад лац. formans, formantis — які ўтварае, фарміруе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлебаро́б, ‑а,
Той, хто займаецца хлебаробствам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хляўчу́к, хлеўчука,
Тое, што і хлеўчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаля́дня, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
частако́лавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да частаколу; утвораны частаколам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чына́ра, ‑ы,
Дрэва сямейства платанавых; усходні платан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)