інкуба́цыя, -і,
1. Скрыты перыяд хваробы з моманту заражэння да з’яўлення яе першых прымет.
2. Штучнае вывядзенне маладых асобін у інкубатары.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інкуба́цыя, -і,
1. Скрыты перыяд хваробы з моманту заражэння да з’яўлення яе першых прымет.
2. Штучнае вывядзенне маладых асобін у інкубатары.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кадыфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны;
Класіфікуючы, звесці (зводзіць) у кодэкс (у 1
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кансо́ль, -і,
Выступ у сцяне для падтрымкі некаторых частак будынка (карніза, балкона і
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крапе́ж, -пяжу́,
1. Матэрыял (стойкі, шчыты
2. Дэталі для змацавання чаго
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крыжаві́на, -ы,
1. Два брусы, дзве планкі, змацаваныя ў выглядзе крыжа.
2. Прыстасаванне на месцы перасячэння рэйкавых пуцей для пераводу цягніка на другі пуць (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пеленгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й;
Вызначаць пеленг чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перлюстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны;
Праглядзець (праглядаць) паштовыя адпраўленні з мэтай нагляду, цэнзуры.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пла́зма, -ы,
1. Вадкая частка крыві.
2. Іанізаваны газ з роўнай канцэнтрацыяй дадатных і адмоўных зарадаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праме́нны, -ая, -ае.
1. Які свеціцца праменямі.
2. Які ўзнікае ў выніку выпраменьвання якой
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ніт¹, ніта,
Металічны стрыжань, які мае на адным канцы галоўку, а на другім — разьбу, на якую накручваецца гайка; болт (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)