слізо́к, ‑зка, м.

Спец. Скура вантробнага або мёртванароджанага цяляці, якая выкарыстоўваецца для вырабу лайкі ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сля́бінг, ‑а, м.

Спец. Магутны, пракатны абціскны стан, прызначаны для перапрацоўкі стальных зліткаў у слябы.

[Англ. slabbing.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струме́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на выкарыстанні руху струменя (вадкасці, газу і пад.). Струменная помпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субстанцыялізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Надаць (надаваць) чаму‑н. уласцівасць субстанцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухапа́рнік, ‑а, м.

Спец. Частка паравога катла, якая служыць для аддзялення ад нары кропель вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тамі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для тамлення якога‑н. матэрыялу, рэчыва. Тамільная печ. Тамільная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для ачысткі льнянога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыя́савы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да трыясу, уласцівы яму. Трыясавыя адкладанні. Трыясавая флора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлекама́ндаванне, ‑я, н.

Спец. Перадача каманды на адлегласць сродкамі гукавой, светлавой і электрычнай кадзіраванай сігналізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэнзо́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння дэфармацый, якія выклікаюцца механічнымі напружаннямі ў цвёрдых целах.

[Лац. tendere — нацягваць, напружваць і грэч. metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)