палярызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Выклікаць (выклікаць) палярызацыю. Палярызаваць электроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́пула, ‑ы, ж.

Спец. Цвёрды вузялок на скуры чалавека, які ўтвараецца пры раздражненнях скуры, захворваннях.

[Ад лац. papula — прышч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразбіра́льнік, ‑а, м.

Спец. Рэзервуар, які служыць для збірання пары і размеркавання яе па трубаправодах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамато́р, ‑а, м.

Спец. Паравая машына, якая выкарыстоўваецца як цяглавы рухавік самаходных машын бязрэйкавага транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўназна́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае самастойнае значэнне; знамянальны (у 3 знач.). Паўназначныя часціны мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўправадніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паўправадніка; заснаваны на скарыстанні паўправаднікоў. Паўправадніковая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пентагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Правільны пяцівугольнік, на ўнутраных баках якога пабудаваны раўнабедраныя трохвугольнікі аднолькавай вышыні.

[Ад грэч. pénte — пяць і grámma — лінія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераагледзець; паўторны агляд. Урачэбны пераагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недако́с, ‑у, м.

Спец.

1. Меншая, чым меркавалася, колькасць скошанага.

2. Месца, якое засталося няскошаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некта́рнік, ‑а, м.

Спец. Залозка секрэцыі ў кветках вышэйшых раслін, якая выдзяляе цукрысты сок — нектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)