адстаўні́к, ‑а,
Той, хто
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адстаўні́к, ‑а,
Той, хто
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вя́зень, ‑зня,
Той, хто
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гасці́ць, гашчу, госціш, госціць;
Жыць некаторы час дзе‑н. у якасці госця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дна (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
латэра́льны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паве́рхневы, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкра́навы, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхадны́, ‑ая, ‑ое.
Такі, які прыходзіць куды‑н. для выканання сваіх абавязкаў, для лячэння і пад., але не
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэктара́т, ‑а,
Адміністрацыйна-навучальнае кіраўніцтва універсітэта і некаторых іншых навучальных устаноў, якое ўзначальваецца рэктарам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіці́н, ‑у,
Арганічнае злучэнне фосфару, якое
[Ад грэч. phytón — расліна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)