градавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да граду. Градавая крупіна. // Які нясе град; з градам. Ідзі ў чыстае ты поле, Градавая хмара. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дары́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Дарыды (вобласці Старажытнай Грэцыі). Дарычны дыялект. // Звязаны з архітэктурным стылем, які склаўся ў Дарыдзе. Дарычныя калоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачырване́лы, ‑ая, ‑ае.
Які зачырванеў, стаў чырвоным. Зачырванелыя яблыкі. // Які пачырванеў (ад сораму, збянтэжанасці, хвалявання). Йонас адвярнуўся ад акна і, зачырванелы, маўчаў. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бактэрыя́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да бактэрый, выклікаецца бактэрыямі. Бактэрыяльная клетка. Бактэрыяльная інфекцыя.
2. Які вырабляецца з дапамогай бактэрый. Бактэрыяльныя ўгнаенні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вызнача́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які служыць для вызначэння чаго‑н. Вызначальныя рысы. Вызначальныя адзнакі.
2. Які сабою вызначае, абумоўлівае што‑н. Вызначальны момант.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́лінялы, ‑ая, ‑ае.
1. Які страціў першапачатковы колер; пабляклы. Вылінялае плацце. Вылінялая майка.
2. Які скончыў ліняць (пра жывёл, птушак). // Аблезлы. Вылінялы каўнер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вялікадзяржа́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вялікай дзяржавы, уласцівы ёй.
2. Які не паважае правоў малых народаў; фанабэрыста-ўладарны. Вялікадзяржаўны шавінізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́чнік, ‑а, м.
Гіст. У старажытнасці — воін, які насіў меч. // Рамеснік, які вырабляў мячы. Сярод рамеснікаў упамінаюцца прафесіі кавалёў, слесараў, гарматнікаў, .. мечнікаў. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжзана́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рада зон, агульны для некалькіх зон.
2. Які адбываецца паміж прадстаўнікамі зон. Міжзанальны шахматны турнір.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжсаўга́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рада саўгасаў, агульны для некалькіх саўгасаў. Міжсаўгасная нарада.
2. Які адбываецца паміж саўгасамі. Міжсаўгасныя спаборніцтвы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)