гра́нула, ‑ы, ж.

Спец. Невялічкі цвёрды кусочак якога‑н. рэчыва ў выглядзе зерня або камячка.

[Ад лац. granulum — зярнятка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарано́сіца, ‑ы, ж.

Спец. Пасудзіна, у якой свяшчэннаслужыцель носіць прычасце для прычашчэння па-за царквой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштрыхо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы, ж.

Разм. і спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштрыхоўваць — заштрыхаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збалтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Злучыць, змацаваць пры дапамозе балтоў. Збалтаваць стыкі рэек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́нкер, ‑а, м.

Спец. Рэжучы інструмент для апрацоўкі адтулін у металічных, пластмасавых і пад. дэталях.

[Ням. Senker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зносаўсто́йлівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць (матэрыялу, дэталі машыны і пад.) не паддавацца зношванню. Зносаўстойлівасць керамікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахраматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не раскладае светлавога праменя на састаўныя колеры пры пераламленні; бясколерны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банітэ́т, ‑у, М ‑тэце, м.

Спец. Паказчык прадукцыйнасці лесу, які залежыць ад умоў яго вырастання.

[Лац. bonitas — дабраякаснасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баніфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Накідка на цану тавараў, якасць якіх вышэйшая, чым вызначана паводле дагавору.

[Фр. bonification.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́ннік, ‑а, м.

Спец. Круглая шчотка на доўгай палцы для прачысткі і змазвання гарматнага ствала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)