Verbum

ба́рмен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік бара¹ ці афіцыянт у бары¹ (у 1 знач.).

|| ж. ба́рменка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак (разм.).

|| прым. ба́рменскі, -ая, -ае.

басурма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек іншай веры (уст.).

2. Пра несумленнага чалавека (лаянк.).

|| ж. басурма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. басурма́нскі, -ая, -ае.

бася́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Прадстаўнік дэкласаваных слаёў насельніцтва.

2. Свавольнік, нягоднік (разм., лаянк.).

|| ж. бася́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. бася́цкі, -ая, -ае.

аблямо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, ж.

1. гл. аблямаваць.

2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што паласой акаймоўвае па краях што-н.

Рукавы з футравай аблямоўкай.

|| прым. аблямо́вачны, -ая, -ае.

абма́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. абмазаць.

2. Рэчыва, якім абмазана ці абмазваюць што-н.

А. на сцяне высахла і патрэскалася.

|| прым. абма́зачны, -ая, -ае.

А. матэрыял.

абро́ць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Прадмет вупражы, які надзяваецца каню на галаву.

Трымаць каня за а.

Трымаць на аброці (перан.: у строгасці, у паслушэнстве).

|| прым. абро́цевы, -ая, -ае.

абстракцыяні́зм, -у, м.

Кірунак у жывапісе, скульптуры, графіцы 20 ст., паслядоўнікі якога ўспрымаюць рэальны свет у выглядзе адцягненых, абстрактных форм, каляровых плям, ліній і пад.

|| прым. абстракцыяні́сцкі, -ая, -ае.

аванту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Рызыкоўная, беспрынцыповая справа, распачатая ў разліку на выпадковы поспех.

Ваенная а.

Палітычная а.

2. Сварка, скандал.

Учыніць авантуру.

|| прым. аванту́рны, -ая, -ае.

агаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага.

Згадзіцца без усякіх агаворак.

2. Памылкова ўжытае слова або выраз.

Выпадковая а.

|| прым. агаво́рачны, -ая, -ае.

аге́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам для выканання службовых, дзелавых даручэнняў.

Страхавы а.

2. Шпіён.

|| прым. аге́нцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).