зале́ташні, ‑яя, ‑яе.
Які існаваў або адбыўся залетась. Залеташні год. Залеташнія падзеі. // Які ўзнік, з’явіўся залетась і існуе, захоўваецца зараз. Залеташняе сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́нар, ‑а, м.
Чалавек, які дае сваю кроў для пералівання хворым. // Чалавек, у якога бярэцца які‑н. орган для перасадкі (трансплантацыі) другому.
[Ад фр. donneur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мане́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да манеты. Манетны фонд. // Які мае адносіны да чаканні манет. Манетны станок.
•••
Манетны двор гл. двор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжакруго́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рада акругоў, агульны для некалькіх акругоў.
2. Які адбываецца паміж акругамі. Міжакруговыя шахматныя спаборніцтвы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навадны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які часова наводзіцца для пераправы. Навадны мост.
2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго. Навадное пытанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагрубе́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які стаў, зрабіўся грубым, грубейшым. Пагрубелыя рысы. Пагрубелыя рукі.
2. Разм. Які стаў, зрабіўся поўным, паўнейшым. Пагрубелы мужчына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазапарты́йны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца па-за партыяй, не звязаны з ёю; які не мае адносін да партыі. Пазапартыйная групоўка. Пазапартыйныя справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лектара, лектараў, уласцівы ім. Лектар спі вопыт. Лектарскі стаж. // Які складаецца з лектараў. Лектарская група.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надстаўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які з’яўляецца надстаўкай (у 2 знач.). Надстаўная частка коміна.
2. Які мае надстаўку (у 2 знач.). Надстаўны рукаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парцыённы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да парцыёну.
2. Які адпускаецца ў сталовых, рэстаранах па заказу, не прыгатаваны папярэдне. Парцыённыя стравы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)