Verbum

рамо́нт², -у, М -нце, м. (спец.).

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад.

Р. вінаградніку.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Р. маладняк.

распара́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая адказвае за даручаную ёй справу і непасрэдна кіруе ёй.

Р. работ.

|| ж. распара́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. распара́дчыцкі, -ая, -ае.

расцэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. расцаніць.

2. Устаноўленая на што-н. цана, размер аплаты за што-н.

Знізіць расцэнкі.

|| прым. расцэ́начны, -ая, -ае.

род³, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Граматычны клас слоў, які характарызуецца пэўнымі склонавымі канчаткамі і асаблівасцямі дапасавання.

Назоўнікі мужчынскага, жаночага і ніякага роду.

|| прым. ро́давы, -ая, -ае.

руі́на, -ы, мн. -ы, руі́н, ж.

1. звычайна мн. Рэшткі разбуранага збудавання, паселішча.

2. перан. Стары, зусім нямоглы чалавек (разм.).

Стаць руінай.

|| прым. руі́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

рэмілітарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Зноў стварыць (ствараць) дзе-н. армію, ваенную прамысловасць пасля ранейшай дэмілітарызацыі.

|| наз. рэмілітарыза́цыя, -і, ж.

|| прым. рэмілітарызацы́йны, -ая, -ае.

рэпатрыі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што) (кніжн.).

Вярнуць (вяртаць) на радзіму ваеннапалонных, грамадзянскіх асоб, бежанцаў, эмігрантаў.

|| наз. рэпатрыя́цыя, -і, ж.

|| прым. рэпатрыяцы́йны, -ая, -ае.

рэўка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: рэвалюцыйны камітэт — часовы надзвычайны орган савецкай улады ў час Грамадзянскай вайны і ваеннай інтэрвенцыі (1918—1920 гг.).

|| прым. рэўка́маўскі, -ая, -ае (разм.).

рэфле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфле́ктарны, -ая, -ае.

рэфра́кцыя, -і, ж. (спец.).

Пераламленне светлавога праменя ў атмасферы, а таксама змена напрамку гукавых ваганняў з-за неаднароднасці асяроддзя.

Р. святла.

Р. гука.

|| прым. рэфракцы́йны, -ая, -ае.

Рэфракцыйная з’ява.