сабо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сабору (у 1, 2 знач.). Саборная пастанова. Саборныя ўрачыстасці.

2. Які мае адносіны да сабора, належыць сабору (у 3 знач.). Саборная маёмасць. Саборная плошча. // Які адбываецца ў саборы. Саборнае служэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжакруго́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рада акругоў, агульны для некалькіх акругоў.

2. Які адбываецца паміж акругамі. Міжакруговыя шахматныя спаборніцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навадны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які часова наводзіцца для пераправы. Навадны мост.

2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго. Навадное пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надстаўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які з’яўляецца надстаўкай (у 2 знач.). Надстаўная частка коміна.

2. Які мае надстаўку (у 2 знач.). Надстаўны рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапарты́йны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца па-за партыяй, не звязаны з ёю; які не мае адносін да партыі. Пазапартыйная групоўка. Пазапартыйныя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несуцяша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць суцяшэння, заспакаення. Несуцяшальныя весткі. // Які цяжка, нельга суцешыць. Вайна пакінула глыбокія раны, прынесла несуцяшальнае гора. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́келевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нікелю. Нікелевы завод. // Які мае ў сваім саставе нікель. Нікелевыя руды. // Разм. Панікеліраваны. Нікелевы чайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагрубе́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаў, зрабіўся грубым, грубейшым. Пагрубелыя рысы. Пагрубелыя рукі.

2. Разм. Які стаў, зрабіўся поўным, паўнейшым. Пагрубелы мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаразві́ты, ‑ая, ‑ае.

Які не дасягнуў поўнага развіцця, затрымаўся ў росце, развіцці. Недаразвітае насенне. // Які вылучаецца недастатковым развіццём разумовых здольнасцей. Недаразвітае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парцыённы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да парцыёну.

2. Які адпускаецца ў сталовых, рэстаранах па заказу, не прыгатаваны папярэдне. Парцыённыя стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)