Verbum

мастадо́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Вялізная вымерлая млекакормячая жывёліна атрада хобатных.

Не чалавек, а м. (перан.: пра каго-н. вялікага і нязграбнага).

|| прым. мастадо́нтавы, -ая, -ае.

махля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто займаецца махлярствам, махлюе; жулік, ашуканец.

|| ж. махля́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. махля́рскі, -ая, -ае.

Махлярскія звычкі.

махо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

1. Травяністая расліна сямейства паслёнавых, з лісця і сцябла якой атрымліваюць тытунь.

2. Тытунь ніжэйшага гатунку з такой расліны.

|| прым. махо́рачны, -ая, -ае.

мірт, -а, М мірце, мн. -рты, -ртаў, м.

Паўднёвая вечназялёная куставая або дрэвавая расліна сямейства міртавых з пахучымі белымі кветкамі.

|| прым. мі́ртавы, -ая, -ае.

М. вянок.

Сямейства міртавых (наз.).

мэ́та, -ы, ДМ мэ́це, мн. -ы, мэт, ж.

Тое, да чаго імкнуцца, што трэба ажыццявіць.

Ісці да запаветнай мэты.

◊

З мэтай — для таго, каб.

|| прым. мэ́тавы, -ая, -ае.

нава́тарства, -а, н.

1. Дзейнасць наватараў.

Н. ў тэхніцы.

2. Усё новае, прагрэсіўнае, што ўводзіцца ў якой-н. галіне дзейнасці.

Н.

Алеся Разанава ў паэзіі.

|| прым. нава́тарскі, -ая, -ае.

надзе́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. гл. надзяліць.

2. -а. Зямельны ўчастак, які выдаваўся сялянскай сям’і.

Зямельны н.

|| прым. надзе́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).

надо́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які выконвае даручаную яму працу дома згодна з дамовай, заключанай з прадпрыемствам.

|| ж. надо́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. надо́мніцкі, -ая, -ае.

назіра́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто назірае, ажыццяўляе кантроль за кім-, чым-н.

Уважлівы н.

Ваенны н.

|| ж. назіра́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. назіра́льніцкі, -ая, -ае.

рададэ́ндран, -а і -у, м.

1. -а. Вечназялёная расліна сямейства верасовых з тоўстым лісцем і вялікімі прыгожымі кветкамі; альпійская ружа.

2. -у. Зараснікі гэтай расліны.

|| прым. рададэ́ндравы, -ая, -ае.